Kerstvakantie deel 2: Kiruna!

 

Hierbij dan deel 2: Kiruna!!!

Vroeg opstaan dus om met de metro richting T-centralen te gaan en dan met de bus naar het vliegveld. We waren ruim op tijd op het vliegveld, dus een beetje in de 2 winkeltjes gekeken die er waren en verder een beetje niks gedaan. De helft van de mensen die mee waren gingen nog even verder slapen. Keurig op tijd mochten we het vliegtuig in, zodat we ook precies op tijd konden opstijgen om richting Kiruna te vliegen.

 

 

Het vliegen naar Kiruna duurt ongeveer net zo langs als de vlucht naar Amsterdam, en dat dus in 1 land!! Bij Kiruna landen we op een landingsbaan waar de sneeuw niet helemaal vanaf was gehaald, wel een beetje raar. Maar kennelijk hadden de piloten daar geen last van. Met een trap uit het vliegtuig, want het vliegveldje van Kiruna heeft natuurlijk geen slurven, er komen niet zoveel vliegtuigen per dag. Het vliegtuig stond naast de deur naar binnen geparkeerd, waar je bijna gelijk over de bagageband struikelt. De bagage was er binnen 5 minuten, echt super snel, maar wat wil je, geen andere vliegtuigen, niet veel te doen.. Dus dan maar snel de bagage uitruimen en op de band gooien!

 

 

We moesten nog even wachten want we zouden om 2 uur opgehaald worden en naar ons huisje worden gebracht. Om half 3 was er nog niemand dus zijn we maar gaan bellen. Het bleek dat ze het allemaal een beetje verkeerd hadden begrepen en dachten dat ze ons in Kiruna centrum moesten ophalen. Hier waren we al bang voor, maar er zou een busje onze kant op komen om ons alsnog op te pikken. 3 kwartier later kwam er dan ook echt een busje en we werden naar ons huisje gebracht.

 

 

Het huisje lag op een terrein met nog meer huisjes, in alle soorten en maten. We kregen gelijk een rondleiding, langs de sauna, die op het bevroren meer staat waar de huisjes aan lagen. Ook langs het huisje met warme kleding voor de sneeuwscooter tours en de langlaufschoenen en ski’s. Ook langs de hout opslag, want in ons huisje was alleen een openhaard en wat elektrische kacheltjes. Dat werd dus zelf houthakken.

 

 

Die avond hadden we gelijk een tour met sneeuwscooters, we gingen over het meer en door het bos naar de top van een berg om naar het noorderlicht te kijken. Het was heel erg kous dus werden we helemaal aangekleed met een overal, 2 paar extra sokken, schoenen met maat slagschip, 3 paar handschoenen, een helm en skibril. Zelfs met al die dingen aan over mijn skibroek en jas had ik het nog koud! Zeker als je achterop zat en niks hoefde te doen.

 

 

Er was helaas geen noorderlicht, want het was bewolkt en er was sowieso een hele lage activiteit van de zon. Wel lekker rond een kampvuur gezeten om een beetje op te warmen, wat niet helemaal lukte. We kregen ook nog thee en koekjes en toen die op waren, was het de scooters weer opstarten wat vaak niet heel makkelijk ging omdat ze helemaal bevroren waren. Toen ze allemaal weer aan waren gingen we weer door het bos en over het meer richting Camp Alta, waar ons huisje stond.

 

 

De volgende dag was het alweer op tijd opstaan om met de snowmobiles richting het Icehotel te vertrekken. Dit keer gingen er ook nog mensen mee die we niet kenden, dus met een flinke groep gingen we op weg. Weer over het meer en door het bos, nu echter een heel stuk verder. We moesten hele heuvels op en af en uiteindelijk een rivier oversteken die bevroren was, want aan de overkant stond het hotel.

 

 

Eerst even alle helmen en brillen weggelegd en toen kaartjes gekocht. Om 12 uur begon er een tour door het hotel, dus eerst hebben we zelf wat rond gekeken en toen met de tour meegegaan. Het was wel leuk om te horen hoe het idee van het Icehotel is ontstaan: de baas van een bungalowpark wilde zijn huisjes ook verhuren in de winter, maar niemand kwam. Toen kwam hij op het idee om een kunsttentoonstelling op te zetten in een iglo. Dit liep wel en er kwamen veel mensen op af, daarom besloot hij het jaar erop om een nog grotere iglo te bouwen voor een grotere tentoonstelling. Er kwamen zoveel mensen dat jaar naar Kiruna dat er niet genoeg slaap plaatsen waren. De eigenaar van de iglo stelde toen aan wat mensen voor om in de iglo te gaan slapen, deze waren wel een beetje bang maar hebben het toch geprobeerd. Het leger kwam om instructie te geven over het overleven in de kou en ze hebben het overleefd die nacht. Ze vonden het zo leuk om de iglo te slapen, dat de eigenaar besloot om het jaar erna een Icehotel te bouwen met een tentoonstelling erin. En sindsdien is er elk jaar een Icehotel geweest, nu zelfs met een ijskerk erbij.

 

 

In het hotel is er ook een Icebar, alles is er van ijs, de tafels, stoelen, bar, lampen en zelfs de glazen. Het zag er echt heel gaaf uit! Ze hadden tafels met een spelletje erop, verschillende plekken waar je kon zitten en zelfs een plek waar een bandje kan optreden.

 

 

Daarna gingen we naar de artistrooms, kamers die allemaal door verschillende kunstenaars zijn ingericht met kunst die gemaakt is van ijs en sneeuw. Echt allemaal heel gaaf, de een nog bijzonderder dan de andere. Alles kwam voorbij, vogelnesten, wolven, hoofden van mensen, sneeuwkamers, je kunt het niet bedenken of het was er! Zie hier de foto’s, die leggen het beter uit dan beschrijvingen.

 

 

Het was een stuk minder koud in het hotel dan buiten, de snice (een mix van sneeuw en ijs) op de muren isoleert de boel echt goed en vries je dus niet dood binnen. Na alles te hebben gezien zijn we nog even gaan opwarmen met chocomel in de omkleedruimtes. Om 2 uur gingen we weer richting het huisje.

 

 

’s Avonds zijn we naar de sauna geweest. Het is wel raar hoor in je ski pak naar de sauna lopen. Het was er al lekker warm dus we konden er zo in. Om af te koelen kon je kiezen, of naar buiten rennen en de sneeuw in duiken, of een duik nemen in het meer onder de sauna in een gat wat in de sauna zat. Eerst hadden we de sneeuw maar geprobeerd en het was toch wel erg koud om in -30 in je bikini in de sneeuw te rollen. De keer erna toch ook maar het water geprobeerd, dat was ook erg koud, maar wel beter dan de sneeuw. De sneeuw voelde echt als allemaal spelden prikjes en het water was wel koud, maar je als je eruit kwam was je in ieder geval weer gelijk in de warme sauna.

 

 

Van wat Duitsers die er ook zaten hoorden we nog een grappig trucje. Als je kokend water buiten in de lucht gooide, viel het naar beneden als sneeuw. Dat moest natuurlijk even uitgetest worden en ja hoor! We konden onze eigen sneeuw maken!! Alsof het nog niet genoeg sneeuwde buiten.

 

 

’s Avonds spelletjes gedaan met zijn negenen. Een paar mensen gingen hartenjagen, anderen gingen Set! Spelen, dat is echt een cool spel! Daarna nog een soort Wie is het? Gespeeld, echt heel grappig wat er allemaal uitkwam. Lekker op tijd gaan slapen want de volgende dag moesten we nog eerder op om met een hondenslee een stuk te gaan rijden.

 

 

We werden opgehaald met een busje en naar een huis gebracht waar alle sleeën al klaar stonden. De honden zaten nog in hun hokken en we kregen weer eerst warmere kleren aan, al was het minder koud dan de dagen ervoor. De honden kregen hun tuigjes om en werden aan de sleeën vast gemaakt. De sleeën met 2 mensen erop kregen 5 honden en die met 3 kregen er 6. Even nog een korte uitleg over hoe je zo’n ding moest besturen, wat eigenlijk alleen neerkwam op remmen.

 

 

De honden volgden elkaar, dus sturen was niet echt nodig. Onze honden begonnen goed, maar gingen al snel steeds langzamer lopen. Elke keer kwamen we een heel stuk achter op degenen voor ons en ze moesten dus elke keer op ons wachten. Het werd steeds kouder en als je stil op de slee zat was het echt heel erg koud. Als je achterop stond en je mocht sturen was het wat beter te doen omdat je dan af en toe moest remmen en anders wel moest duiken voor takken.

 

 

Halverwege kwamen we bij een soort wigwam waar een kampvuurtje werd gemaakt en we lunch kregen. Deze bestond uit zalmsoep, blegh die heb ik dus niet op! Een broodje kaas, wel ok en thee of koffie. Het was in ieder geval lekker warm in de tent en konden we dus even opwarmen voordat we de slee weer op moesten.

 

 

Weer een heel stuk door het bos gegaan en toen kwamen we weer terug bij het begin. Helemaal verkleumd, maar het was wel super leuk! De honden die voor de slee zaten waren voor een groot deel echte husky’s. Ze zagen er niet zo uit als je gewend bent van een husky, maar de eigenaar zei ook deze honden zijn gefokt voor het werken en niet voor de looks, zoals de husky’s die je van de plaatjes kent. Ook hadden ze wat Pointers en kruisingen tussen husky’s en pointers.

 

 

Toen we terug waren hebben we eventjes opgewarmd, hebben we het vuur in de sauna aangestoken en zijn we daarna gaan langlaufen. Dat was echt raar, ik kon niet zo goed overweg met die stokken en die ski’s aan mijn voeten. Ik wilde ook een beetje sneller dan lukt, dus ik viel geregeld om in de sneeuw. Ik vond er niet echt veel aan, maar het was wel grappig om het een keer geprobeerd te hebben! Daarna lekker de sauna in en spaghetti gegeten.

 

 

En toen was het alweer tijd om weg te gaan uit Camp Alta. Om 12 uur moesten we uitchecken en werden we richting Kiruna gebracht. We werden gedropt bij het toeristencentrum waar we onze koffers neer konden zetten, zodat we niet heel dag ermee rond hoefden te lopen want onze trein ging pas om half 6. Daar kwamen we er ook achter dat het een feestdag was, drie koningen. Hier is dan alles dicht en er was dus niks te doen in heel Kiruna. Toch moesten we ons nog een hele dag vermaken en dus zijn we maar naar het kerkje gelopen, die was nog wel open en daar hebben we dus maar even rond gekeken.

 

 

Daarna door het centrum gelopen, ondertussen waren we alweer redelijk bevroren en dus zijn we in een café dat nog open was warme chocomel gaan drinken. Daar hebben we een hele tijd gezeten om de tijd een beetje sneller te laten gaan, want buiten zijn was ook niet echt een goed idee, binnen 10 minuten was je bevroren. Rond half 5 zijn we nog ergens patatjes gaan eten om alvast een soort van avond eten op te hebben voordat we de trein in gingen.

 

 

Koffers opgehaald en richting het station gelopen, wat gelukkig dicht bij het centrum was. De trein was mooi op tijd, dus iedereen erin en weer weg uit Kiruna, op weg naar Stockholm. Het was 17 uur rijden, dus hadden we een slaap coupe met 6 Nederlanders. Eerst alle koffers naar boven gesleurd en toen spelletjes gedaan en een boekje gelezen. Ik werd al snel misselijk en dat hield niet meer op de hele reis, tenzij we een tijdje stil stonden.

 

 

’s Avonds de bedden uitgeklapt en geprobeerd te slapen, was niet echt een succes voor mij, maar de rest heeft wel aardig geslapen volgens mij. Ondertussen hadden we 2 uur vertraging opgebouwd door wisselstoringen en andere problemen, dus we kwamen om 11 uur in plaats van 9 uur aan op het centraal station in Stockholm. Met de metro weer naar huis en gelijk weer gaan slapen, want ik was doodop. ’s Avonds alle zooi gewassen en op tijd gaan slapen.

 

 

Vandaag zijn Roland en Cora hier aangekomen. Dus daar ben ik meer gaan eten in Gamla Stan, was echt heel gezellig! Morgen gaan we de stad bekijken, maar hopen dat het wat minder koud wordt, want hier is het nu ook echt koud! En voor morgen geven ze -20 op, is wel erg koud om dan door de stad te lopen heel de dag.

x